Imitacje implantów znaleziono już u Majów.
Archeologowie znaleźli w żuchwie, ponoć 20 letniej kobiety, części muszli, które miały przejąć funkcje brakujących zębów.
W Meksyku z grobu sprzed 4500 lat w szczęce mężczyzny (prawdopodobnie pochodzącego z elity, na podstawie analizy jego szkieletu wywnioskowano, iż nie pracował fizycznie) znaleziono wszczepione zęby zwierzęce.
Odkrycie, w nekropolii galloromańskiej w Chantabre (tereny dzisiejszej Francji), z pierwszego tysiąclecia naszej ery wykazało, iż funkcję implanta stanowił odpowiednio przygotowany ząb z żelaza (po obróbce termicznej i mechanicznej). Wszczep dobrze zintegrował się z kością.
W starożytnym Egipcie zęby zastępowano wszczepami wykonanymi z kości słoniowej lub drewna.
